йӧралтме

1. прич. от йӧралташ I.

2. в знач. сущ. падение. Тудо --- йӧралтмыж дене сусырген ыле. И. Васильев. Из-за падения он поранился. (Урядникын) йӧралтмыж годым ала-кӧ воштылмо гай шоктыш. Я. Ялкайн. При падении урядника вроде кто-то засмеялся. Ср. камвочмо.